Een lang vermist portret van Jean-Louis Pisuisse, de vader van het Nederlandse cabaret, heeft zijn weg teruggevonden naar het Kurhaus, waar het ooit trots aan de muur hing. Op die noodlottige avond van 26 november 1927, rond acht uur ’s avonds op het Rembrandtplein in Amsterdam, werd de grote Pisuisse koelbloedig neergeschoten. “Pang! Pang!” klonk het. Zijn kreten om hulp werden vastgelegd door de Haagse krant Het Vaderland, die de volgende dag met grote letters op de voorpagina verschenen.
Met zeven schoten verstomde zijn krachtige stem voorgoed. Hij probeerde zijn zwaargewonde vrouw Jenny Gilliams te beschermen, maar zij verloor het leven in zijn armen. Kort voor zijn eigen dood noemde hij de naam van de dader, Tjakko Kuiper, die later zelfmoord pleegde. Pisuisse, bekend van het nummer ‘Mensch durf te leven,’ geschreven door zijn vriend Dirk Witte, had met zijn indrukwekkende zangtalent de harten van velen veroverd. Pisuisse was niet alleen de man van één hit; hij was een fenomeen dat het publiek betoverde met zijn ongekende temperament. Als pionier van de Nederlandse kleinkunst en grondlegger van het cabaret, liet hij een blijvende indruk achter.
Vanaf 1912 trad Pisuisse ’s zomers op met zijn gezelschap in de Kurhausbar, een houten paviljoen op het voorplein. Zijn laatste zomer in Scheveningen in 1927 werd abrupt beëindigd door de tragedie die het land schokte.
Na de moord maakte kunstschilder Han van Meegeren, later bekend als vervalser, als eerbetoon een manshoog portret van Pisuisse. Dit kunstwerk sierde jarenlang het Kurhaus, tot het plotseling verdween in november 1973, toen het hotel dreigde te worden gesloopt. Lange tijd werd het als verloren beschouwd, totdat het enkele jaren later opdook in de veilingcatalogus van het Venduehuis.
Recentelijk keerde het meesterwerk terug naar zijn oorspronkelijke thuis in het Kurhaus, dankzij de inspanningen van BKS-directeur Myrna van den Oever en de enthousiaste steun van Grand Hotel Amrâth Kurhaus-directeur Giovanni van Eijl. Het gerestaureerde portret hangt nu in volle glorie op een ereplaats in het Kurhaus, als eerbetoon aan de man die het Nederlandse cabaret op de kaart zette.
